شیدایی

همیشه قدم های اول سخته … مبهمه ،  برخلاف عادت های معهود ذهنیه   ، هنوز همراهی پیدا نشده ، آشنایی با دنیای جدید ایجاد نشده و …

بله … قدم های اول سخته ولی  چیزی که آرامش رو به انسان هدیه میده اینه که در این دنیا همه چی گذراست … خوب میگذره  بد هم میگذره ! پس چه بهتر که با شکوه بگذره   .

روزای اولیه که میخوام با سامانه درس خوندن رو شروع کنم ! اونم بعد از اینکه دوستان دیگه احتمالا از اول مهر شروع به خوندن کردند و من تازه وارد دنیای سامانه شدم . به طرز احمقانه ای منتظر بودم در صفحه شخصی پذیرشم ، خبر شروع ترم بهم داده بشه که خب نشد . پیگیر شدم و فهمیدم منظور از صفحه شخصی ، در سایت کوثر بلاگه  :)

ناآشنایی خودم با سیستم جدید ، به مشکلات طبیعی سامانه دامن میزنه و کلافه ام میکنه…  ذهنم برای آشنایی با مفاهیمی که حدودا 10 سالی هست کنارشون گذاشتم مقاومت نشون میده و دائم درگیر فراموشی لحظه ای هستم.

چندین بار با خودم زمزمه کردم که تقاضا کنم به جای مجازی ، مکاتبه ای ادامه بدم . نمیدونم میشه یا نه ؟! ولی بعد به خودم نهیب زدم که کمی استقامت کن ! مسلما این مرحله رو میگذرونی…

  کمی سخت تر از خیلی های دیگه   … ولی موفق میشم و بعد به این روزای سردرگمی خودم لبخند میزنم و از اینکه با کوچیکترین به هم ریختگی ، بیقراری میکردم ؛ به خودم یادآوری میکنم که همیشه زود میدون رو خالی میکنی !!

اما این بار میخوام صبر کنم … با تلخی یا شیرینیش مهم نیست ! مهم اینه که میخوام بمونم.

عزیزترینم ! قدم اول رو دارم برمیدارم … لنگان لنگان ، افتان و خیزان ، با توسل به هر چیزی که در این دنیای خاکی میتونه کمکم کن . تلاشم رو میبینی و مطمئنم یاری و همراهی تو فرا خواهد رسید.

تو هر گز خلف وعده نمیکنی .

منو به راه های رسیدن به هدف رهنمون باش !

قربانت : شیدا !!